Gedoe met water

Voor je het weet sta je op maandagochtend in de sneeuw water te putsen uit de bron. Fijn dat Ibbeltje nog even met me meeloopt, het sneeuwt, bleh. De buurtpomp is stuk, sinds zaterdagochtend en het is nog niet gelukt om hem te maken. De buurt zit zonder water, onhandig. Het grappige is dat niemand klaagt of het een drama vind. Je mag immers water tappen bij het benzinestation, daar zit een buiten aansluiting.  De voorzitter van onze buurt-waterpomp-vereniging doet zijn best, hij is er mee bezig. Dat roept hij tenminste telkens vanuit zijn busje als hij voorbij rijdt en mij ziet putsen. Nou, dat geloven we dan maar. (om eerlijk te zijn geloof ik dat het nog wel even gaat duren, op zijn värmlands )

Wij doen het met water uit onze bron achter in de wei en gesmolten sneeuw.  De sneeuw staat te smelten op de vedspis. Ziet er wel gezellig uit. Voor het koken en drinken hebben we toch maar wat flessen water ingeslagen. Er drijven ietwat teveel ondefinieerbare dingetjes in het gesmolte water.

Ik zal meteen even melden dat het zondag wafeltjesdag was in Zweden. Bij gebrek aan een wafelmaker, bakten we poffertjes. Ook lekker. Nee, daar heb je geen pak van een gerenommeerd merk voor nodig. Pure afzetterij, zou mijn moeder zeggen. Recept poffertjes : 300 gram bloem met 3 theelepels bakpoeder, een snufje zout, 1 ei, beetje vanillesuiker , tussen de 2,5 en 3 deciliter melk en een scheutje olijfolie. Alles in deze volgorde door elkaar mengen.

 Nog tips voor als je ooit water uit een put moet halen. Plastic emmers zijn onhandig, die zijn niet zwaar genoeg en vullen zichzelf niet. Op mijn verlanglijst voor de kringloop staat vanaf nu een zinken emmer. Nog een tip is dat als je ver voorover moet bukken in de put, in mijn geval dus om de emmer onder te dompelen, je wel zorgt dat je bril niet van je neus glijdt. Het scheelde niet veel of mijn bril was in de put beland. Doe de emmers vooral ook niet te vol met water. Dat is een garantie om met natte broekspijpen bij de keukendeur aan te komen.

De conclusie is dat wij  zo lekker ge/verwend zijn met onze systemen. Alles kan een keer uitvallen en dan?Mopperen op degene die wij daarvoor verantwoordelijk achten? En als die het eens laat afweten? Of toch maar een beetje zelfredzamer worden? Wel een fijner idee, dat laatste. Binnenkort maar eens het water uit de bron laten testen, of het drinkbaar is. Zal mij benieuwen. 

Waar komt jouw water vandaan?

Lentegevoel en reclame

Het lente gevoel is er hoor! 

Dat we nog tot onze enkels in de sneeuw staan, ach.

Verder wil ik nog even reclame maken. Voor wie het nog niet weet, de beste droger aller tijden, moedertje natuur in samenwerking met vadertje tijd.

Geheel gratis en voor niks, waar vind je dat nog?

Ook in de winter? Ook in de winter.

En met regen? Dan is er altijd wel een droge plek onder een dak. Vergeet vooral niet, 

na regen komt gewoon weer zonneschijn.

(Nee, ik krijg geen commissie ;-))

Kuch, hoest, nou dat weer!

Kijk, de lente komt eraan. Dikke plakken sneeuw glijden van de daken. Een leuk spelletje om hout te halen zonder iets in je nek te krijgen. Oplossing,de kinderen hout laten halen,niets aan de hand :-)

Ondanks de zon, meer licht en hogere temperaturen duurt de kwakkelwinter voor Lief nog wat langer. Kuchen, hoesten en een stem als Eucalypta de heks. Kortom weer verkouden. 

We trekken de kruidenpotten maar weer uit de kast. Salie aftreksel om te gorgelen tegen een zere keel, een gesneden ui naast het bed voor meer adem, een vlierbessen waterijsje om de algehele weerstand op te peppen, lauwe pepermunt of vlierbloesemthee om de koorts wat te temperen, een gesneden uitje in een doekje met een haarband achter het oor tegen de oorpijn. Het is maar goed dat we niet meer in de middeleeuwen leven, anders belande ik nog op de brandstapel.

Normaal staat er ook tijmhoning  op het menu bij kriebelhoest. Helaas, mijn pot met tijm is leeg. In een blad, wat ik van een buurvrouw leende, stond een huismiddeltje wat me wel wat leek. Honing met ui. Wat een goed idee, beide heeft iedereen altijd wel in huis. Niets zo vervelend bij een recept als je de ingredienten nog moet halen, zeker als je niet fit ben of een van je kinderen. Honing en ui dus.

Snij een ui aan stukken en voeg een aantal eetlepels honing toe. De honing was door de kou in huis bikkelhard. Geen probleem, dicht bij de kachel is het zo weer vloeibaar. Na ongeveer 12 uur zeven en je bent klaar. (tot die tijd geef je gewoon uit het mengsel dat staat te trekken).

Ondanks al mijn goede bedoelingen en ijverigheid weigert Lief de honing. Vol overtuiging en met een ongekende vastberadenheid wordt mij medegedeeld dat honing van de bijtjes is en dat wij dat hebben afgepakt, dat wil ze niet. Punt. 

Nou dat weer!

Lekker spelen in het zonnetje.

Zondag

Het heeft ook nog wel wat voordelen dat de winter lang blijft hangen. De bult afsuizen met een maarts zonnetje dat schijnt op je gezicht  is net even fijner dan in januari met echte winterse temperaturen. De lange winter en de mega hoeveelheid sneeuw die is gevallen, is dan ook het gesprek van de dag onderling in het dorp. Ze zullen het wel weten, die Zweden, ik woon hier net en knik bij elk gesprekje maar van ja, het is toch wat.

Hoewel mijn handen jeuken om onze moestuin weer op te starten en te beginnen met het schilderen van het huis, zal ik toch nog even moeten wachten. De temperaturen zijn nog veel te laag. Zelfs voor  binnen voorzaaien. Tien graden celcius is niet ongewoon sochtens in huis. Geduld, geduld. 

Dan nog maar een zondagse wandeling en staren over het ijs aan de voet van de grafheuvel aan de weg. Het ijs kraakt, kreunt en zingt. Het ene moment lieflijk met futuristische geluiden, het andere moment met een enorm lawaai alsof er een straaljager over komt. Laatst gebeurde dat terwijl ik op het ijs stond, jeetje, ik wist niet hoe snel ik van het ijs af moest komen. De man en kinderen lachten zich helemaal slap. We hadden net gezien dat het ijs meer dan 30 cm. dik was en ze begrepen mijn reactie niet echt. Noem het maar instinkt ;-)